Η Boeing ανακοίνωσε στις 28 Αυγούστου πως το Προηγμένο (Advanced) Super Hornet πραγματοποίησε πτητικές δοκιμές διάρκειας τριών εβδομάδων, επιδεικνύοντας βελτιώσεις της Διατομής Ραντάρ (RCS) και της τακτικής ακτίνας μάχης του. Σε 21 πτήσεις από το Σαιντ Λούις και το Πατάξεντ Ρίβερ αρχίζοντας στις 5 Αυγούστου, η Boeing και η συνεργαζόμενη Northrop Grumman δοκίμασαν τις Σύμμορφες Δεξαμενές Καυσίμου (CFTs), το Εσώκλειστο Ατρακτίδιο Όπλων (EWP) και βελτιώσεις υπογραφής. Καθένα από τα στοιχεία αυτά μπορεί να εγκατασταθεί αναδρομικά με προσιτό κόστος σε υπάρχοντα Super Hornet Block II ή σε νέα αεροσκάφη.
Οι CFT και το EWP δεν ήταν λειτουργικά, ωστόσο, όπως διαβάζουμε στο hellenicdefence.gr, οι βελτιώσεις υπογραφής ραντάρ απέφεραν 50% μείωση σε σύγκριση με τις αντίστοιχες απαιτήσεις του Ναυτικού των ΗΠΑ για την τρέχουσα έκδοση Super Hornet. Οι δοκιμές έδειξαν επίσης πως οι CFT επεκτείνοντας την τακτική ακτίνα μάχης (combat radius) μέχρι και κατά 130 ναυτικά μίλια (241km), υπερβαίνοντας τα 700 μίλια (1.264km) συνολικά. Η συνολική χωρητικότητα των δύο CFT θα είναι περί τις 3.500lb (1.587,5kg) καυσίμου, ενώ το EWP θα μπορεί να μεταφέρει όπλα βάρους 2.500lb (1.134kg) και να αναρτηθεί στον κεντρικό σταθμό της ατράκτου ή στους εσωτερικούς σταθμούς των πτερύγων.
Οι δοκιμές χρηματοδοτήθηκαν από τις Boeing και Northrop Grumman, ενώ σε συνδυασμό με τις GE Aviation και Raytheon επενδύουν σε πρόσθετες προηγμένες τεχνολογίες για το Advanced Super Hornet, όπως ένας βελτιωμένος κινητήρας, εσωτερικό σύστημα Υπέρυθρης Έρευνας και Ιχνηλάτησης (IRST) και πιλοτήριο νέας γενιάς, με ενιαία έγχρωμη οθόνη αφής διαστάσεων 11x19in (27,9×48,3cm) που θα λειτουργεί όπως εκείνη ενός υπολογιστή τάμπλετ ή ενός smart phone. Ο χειριστής θα διαθέτει πρόσβαση σε τρισδιάστατες απεικονίσεις και θα μπορεί να μετακινήσει τα όργανα πτήσης όπου προτιμά.
