Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Το δημοψήφισμα των Κούρδων του ιρακινού Κουρδιστάν, που είχε ως ερώτημα την ανεξαρτησία, δημιουργεί νέα δεδομένα και κατά τα φαινόμενα και προσδοκώμενα, επιταχύνει τις εξελίξεις στο Κουρδικό και στον ανασχεδιασμό των συνόρων στην περιοχή. Με βάση τα παραπάνω και τη δυναμική των πραγμάτων, πρώτα θα αλλάξουν τα σύνορα στο Ιράκ, μετά θα δρομολογηθούν αντίστοιχες εξελίξεις στη Συρία, και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν η Τουρκία και το Ιράν.
Αυτή είναι η δυναμική των πραγμάτων, η οποία πηγάζει από το ιστορικό βάθος και την πληθυσμιακή δυναμική των Κούρδων και από τη βούληση των ΗΠΑ και της Ρωσίας να είναι παρούσες στο «μοίρασμα της ενεργειακής πίτας», και όχι μόνο, στην περιοχή.
Στην περιοχή εδώ και 27 χρόνια, από την ημέρα που ο Σαντάμ εισέβαλε στο Κουβέιτ, είναι σε εξέλιξη ένας πόλεμος, ο οποίος ίσως διαρκέσει άλλο τόσο.
Αυτός ο πόλεμος διεξάγεται σε τρία επίπεδα:
Στο ανώτατο συγκρούεται κατά βάσιν η Ουάσινγκτον με τη Μόσχα, μόνο που ο πόλεμος αυτός δεν είναι θερμός – ή για την ακρίβεια διεξάγεται μέσω αντιπροσώπων. Στόχος είναι το μοίρασμα της πίτας, γεωενεργειακής και γεωπολιτικής.
Στο μεσαίο επίπεδο συγκρούεται κατά βάσιν η Τεχεράνη με το Τελ Αβίβ, το Ιράν με το Ισραήλ. Το Ιράν επιδιώκει να δημιουργήσει έναν διάδρομο στη γραμμή Τεχεράνη-Βαγδάτη-Δαμασκός, ο οποίος θα του δίνει τη δυνατότητα να υποστηρίζει με οπλικά συστήματα και ό,τι άλλο τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου και φυσικά θα δίνει τη δυνατότητα στο Ιράν να έχει γεωπολιτική παρουσία στη Μεσόγειο, μέσω των ισχυρών δεσμών με το καθεστώς Άσαντ.
Με τη σειρά του το Ισραήλ επιδιώκει τη δημιουργία μιας ενδιάμεσης περιοχής, για να μην καταστεί δυνατή η δημιουργία αυτού του διαδρόμου.
Το Ιράν μάχεται στο πλευρό του Άσαντ, μαζί με την Χεζμπολάχ και τη Ρωσία, για να πραγματώσει τον προαναφερθέντα στρατηγικό του στόχο. Το Ισραήλ πραγματοποιεί αεροπορικές επιθέσεις εναντίον στόχων της Χεζμπολάχ στο έδαφος της Συρίας, ενώ χρησιμοποιεί μέσω συμμαχιών με τις ΗΠΑ τους Κούρδους και τους Άραβες σουνίτες για να αποτρέψει τη δημιουργία του σιιτικού διαδρόμου.
Στο κατώτατο επίπεδο ο πόλεμος γίνεται σε δύο πεδία:
Το ένα είναι αυτό του Ιράκ, όπου ΗΠΑ, Κούρδοι και στρατός του Ιράκ (υποστηριζόμενος από Ιρανούς) μάχονται εναντίον του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.
Το άλλο πεδίο είναι το έδαφος της Συρίας, όπου τα πράγματα είναι περιπεπλεγμένα. Ρωσία, Συρία και Ιράν μάχονται σε τρία μέτωπα. Ένα κατά του ΙΚ, ένα κατά της Συριακής Αντιπολίτευσης και ένα κατά της Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα).
Την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους και τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας στον αγώνα εναντίον του ΙΚ, που έχει μετατραπεί σε αγώνα δρόμου για το ποιος (ΗΠΑ ή Ρωσία) θα ελέγξει περισσότερα εδάφη με πετρελαιοφόρα κοιτάσματα στην ανατολική Συρία.
Πάλι την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να στηρίζουν μέρος της Συριακής Αντιπολίτευσης, στα Ν και ΝΑ της χώρας, εναντίον του Άσαντ, της Χεζμπολάχ και των Ιρανών, ενώ προετοιμάζονται να επιχειρήσουν εναντίον της Αλ Νούσρα στο Ιντλίμπ.
Από το ταμπλό λείπει η Τουρκία, η πολιτική της οποίας κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος όταν από υποστηρικτής της Συριακής Αντιπολίτευσης, μαζί με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, μετατράπηκε σε υποστηρικτή του ΙΚ το οποίο έστρεψε εναντίον των Κούρδων, και όταν οι Κούρδοι συνέτριψαν το ΙΚ, ο Ερντογάν στράφηκε σε όποιον ήταν εναντίον των Κούρδων.
Το είπαμε, η κατάσταση είναι τόσο περιπεπλεγμένη, που θα έπρεπε να γίνει ολόκληρο σεμινάριο με χάρτες, για να κατανοήσει κανείς το τι ακριβώς συμβαίνει.
Όμως πρέπει να σημειώσουμε τα εξής: Η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση απόγνωσης, προσπαθώντας να βρει συμμάχους πότε εδώ και πότε εκεί, για να εκτρέψει το ρου των εξελίξεων στο Κουρδικό, που αναφέρουμε στην αρχή του άρθρου.
Η φωνή της λογικής αλλά και οι Κούρδοι της Τουρκίας, εκατομμύρια μέλη και ψηφοφόροι του Ερντογάν και του AKP, του λένε να μην προχωρήσει σε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων τού υπό ανεξαρτησία Κουρδιστάν. Το ίδιο του λέει και η Ουάσινγκτον.
Όμως, επειδή η οργή και η απόγνωση είναι κακός σύμβουλος, να είμαστε έτοιμοι. Γιατί αν παρά τις προειδοποιήσεις η Τουρκία εισβάλει στο Κουρδιστάν και το Αφρίν, τότε θα έχουμε έναν πόλεμο που κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει. – ΠΗΓΗ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
