Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι o Αρχηγός ΓΕΝ, Αντιναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, θα επισκεφθεί τις ΗΠΑ από 12 έως 17 Ιανουαρίου 2014.
Κατά το προαναφερθέν χρονικό διάστημα ο Αρχηγός ΓΕΝ, μεταξύ άλλων, θα επισκεφθεί το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, την Ανώτατη Συμμαχική Διοίκηση Μετασχηματισμού (Supreme Allied Command Transformation HQ), και το Fleet Forces Command των ΗΠΑ.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ο εορτασμός των Θεοφανείων και ο Αγιασμός των υδάτων έγινε με μουντό καιρό, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τα Βατράχια του Πολεμικού Ναυτικού να πέσουν στα νερά του λιμανιού του Πειραιά για να πιάσουν τον Σταυρό! - ΠΗΓΗ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ο ήλιος έγερνε να βουτήξει στη θάλασσα καθώς το τελευταίο από τα τουρκικά πλοία εγκατέλειπε το Αιγαίο κι έσπευδε να χωθεί στα στενά του Ελλησπόντου: Τέσσερα θωρηκτά και οκτώ ελαφρά πολεμικά τσακισμένα, ντροπιασμένα και με την ουρά στα σκέλια, βιάζονταν να κρυφτούν κάτω από τα τηλεβόλα της ακτής. Ήταν 5 Ιανουαρίου του 1913 και η ναυμαχία της Λήμνου μόλις είχε τελειώσει. Στα 57 του χρόνια, ο υποναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης καλούσε, από τη γέφυρα του θωρηκτού «Αβέρωφ», τα κανόνια να σιγήσουν κι άκουγε με υπερηφάνεια τις ιαχές των ανδρών του ελληνικού στόλου, που τον επευφημούσαν. Δεν ήταν η πρώτη φορά.
Γεννημένος το 1855, έκλεινε τα 19, όταν, το 1874, κατατάχθηκε δόκιμος στο Πολεμικό Ναυτικό. Στα 31 του, ήταν αρχικυβερνήτης των δύο κανονιοφόρων που πέρασαν σαν σίφουνας τα στενά της Πρέβεζας βομβαρδίζοντας τις εχθρικές κανονιοστοιχίες της ακτής και προκαλώντας τρομερές ζημιές σε δυο τουρκικά πολεμικά. Και στα 42 του, στον άτυχο πόλεμο του 1897, είπε «όχι» βροντερό, όταν κλήθηκε από τους Ευρωπαίους ναυάρχους να εγκαταλείψει με την ατμοκίνητη φρεγάδα του τα Χανιά. Τον απείλησαν ότι θα τον βυθίσουν κι απάντησε πως θα έπαιρνε στο βυθό και μερικά από τα πλοία των μεγάλων δυνάμεων, αν το επιχειρούσαν. Δεν τόλμησαν.
Στα 1901, ήταν ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης πολεμικού (του «Μιαούλης»), που πέρασε τον Ατλαντικό κι έφτασε ως την Αμερική, πραγματοποιώντας εκπαιδευτικό ταξίδι. Στα 1905, ο βασιλιάς Γεώργιος τον ζήτησε υπασπιστή του. Στα 1910, ήταν αρχηγός μοίρας και, στα 1911, πήγε στην Αγγλία να παραλάβει το κόσμημα του ελληνικού στόλου, το θωρηκτό «Αβέρωφ», με τον θρύλο του οποίου συνέδεσε το όνομά του.
Ανήμερα της κήρυξης του βαλκανικού πολέμου, στις 5 Οκτωβρίου 1912, ο Παύλος Κουντουριώτης έπαιρνε τον βαθμό του υποναυάρχου, αναλάμβανε αρχηγός του στόλου στο Αιγαίο και ύψωνε το σήμα του στον «Αβέρωφ». Την επομένη, 6 του μήνα, έπλεε έξω από τη Λήμνο. Έφτασαν και δυο επιταγμένα ατμόπλοια με 600 ναύτες και μια διλοχία αποσπασμένη από το 20ό σύνταγμα πεζικού. Στις 8 Οκτωβρίου, έγινε απόβαση στο νησί. Στις 9, η Λήμνος ήταν ελληνική.
Ο Κουντουριώτης έκανε το νησί βάση κι ορμητήριό του, έστειλε καταδρομικά να περιπολούν στα Δαρδανέλια, ώστε να μην μπορεί τουρκικό πλοίο να ξεμυτίσει από τα στενά, απέκλεισε τους Τούρκους στα παράλια της Μικράς Ασίας κι άρχισε τις επισκέψεις στα νησιά του Αιγαίου.
Ως τις 18 Οκτωβρίου, είχαν ελευθερωθεί σχεδόν δίχως μάχες η Θάσος, ο Αϊ Στράτης και η Ίμβρος. Στις 19, η διλοχία απελευθέρωσε τη Σαμοθράκη, στις 21 τα Ψαρά, στις 24 την Τένεδο και, στις 4 Νοεμβρίου, την Ικαρία. Στο ίδιο διάστημα, η Σάμος επαναστάτησε χωρίς βοήθεια, ενώ η Κρήτη είχε στείλει τους εκπροσώπους της στο ελληνικό κοινοβούλιο. Με εξαίρεση τα Δωδεκάνησα που κατείχαν οι Ιταλοί από τον περασμένο Απρίλιο, σχεδόν όλα τα νησιά είχαν απελευθερωθεί. Έμεναν η Μυτιλήνη και η Χίος. Γι' αυτές, η διλοχία δεν αρκούσε. Οι Τούρκοι τις είχαν οχυρώσει κι έπρεπε να ασχοληθεί στα σοβαρά ο στόλος.
Στις 7 Νοεμβρίου, έγινε η απόβαση στη Μυτιλήνη. Στο νησί βγήκαν 1030 αξιωματικοί κι οπλίτες και 250 ναύτες. Κυνήγησαν τους Τούρκους που υποχώρησαν στο εσωτερικό κι οχυρώθηκαν σε ένα παλιό στρατόπεδο. Οι Έλληνες τους πολιόρκησαν. Ενισχύσεις που έφτασαν την 1η Δεκεμβρίου, επέτρεψαν στους Έλληνες να κάνουν γενική επίθεση στις 2 του μήνα. Πέντε ώρες αργότερα, οι Τούρκοι παραδόθηκαν. Είχε προηγηθεί η απελευθέρωση της Χίου.
Όταν ολοκληρώθηκε η απόβαση στη Μυτιλήνη, ο ελληνικός στόλος έφυγε για το νησί της μαστίχας. Στις 11 Νοεμβρίου, στάλθηκε τελεσίγραφο στον Τούρκο διοικητή να παραδοθεί. Αρνήθηκε. Ο στόλος μετακινήθηκε σε άλλη θέση. Την ίδια μέρα ξεκίνησε, με βάρκες, η απόβαση ενός συντάγματος που είχε αποσπαστεί από τη 2η μεραρχία. Οι Τούρκοι μαζεύτηκαν απέναντι κι άρχισαν να πυροβολούν. Μια ομοβροντία από τα πλοία τους έπεισε ν' αποσυρθούν στην πόλη. Ώσπου το σύνταγμα να βγει στη στεριά, είχε νυχτώσει. Η μεταφορά των κανονιών αναβλήθηκε για την επομένη. Μέσα στη νύχτα, οι Τούρκοι έφυγαν από την πόλη κι οχυρώθηκαν σ' ένα χωριό.
Ξημερώματα 12 Νοεμβρίου, τα κανόνια μεταφέρθηκαν στην ξηρά και οι στρατιώτες παρατάχθηκαν και με βήμα παρέλασης μπήκαν στην πόλη της Χίου, που πλημμύριζε στα γαλανόλευκα. Την ίδια μέρα, έγινε έφοδος εναντίον των Τούρκων που παράτησαν το οχυρωμένο χωριό και αποτραβήχτηκαν σε οχυρές θέσεις στο βουνό. Ως τη νύχτα, ολόκληρο το νησί είχε κυριευθεί, εκτός από το βουνό, όπου οχυρώθηκαν οι τουρκικές δυνάμεις. Οι Έλληνες τις περικύκλωσαν κι άρχισαν να κανονιοβολούν. Σε λίγες μέρες, οι Τούρκοι παραδόθηκαν.
Στις 20 Νοεμβρίου 1912, η Τουρκία υπέγραψε τη συνθήκη της Τσαλτάτζας, με την οποία τερματιζόταν ο πόλεμος με τις βαλκανικές χώρες, εκτός από την Ελλάδα. Οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις συμφωνήθηκε ν' αρχίσουν στις 3 Δεκεμβρίου, στο Λονδίνο. Ώσπου να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία, ο πόλεμος θα συνεχιζόταν. Αυτό σήμαινε αυξημένες ευθύνες για τον ελληνικό στόλο, καθώς η θάλασσα ήταν ο μοναδικός δρόμος για τους Τούρκους. Ο Κουντουριώτης εγκαταστάθηκε στο λιμάνι του Μούνδρου, στη Λήμνο.
Την 1η Δεκεμβρίου, το ελληνικό πολεμικό «Σφενδόνη» περιπολούσε έξω από τα στενά. Το πλήρωμα είδε ένα τουρκικό αντιτορπιλικό που προσπαθούσε να βγει στο Αιγαίο. Άρχισε να το κανονιοβολεί, ενώ κοντά τους έσπευσε και το «Λόγχη». Οι Τούρκοι απάντησαν με τα κανόνια της στεριάς αλλά το πολεμικό προτίμησε να ξαναμπεί στα στενά. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, οι Τούρκοι δοκίμασαν πάλι να βγουν στο Αιγαίο με ένα καταδρομικό και τρία αντιτορπιλικά. Τα δυο ελληνικά τους βγήκαν μπροστά και τα τουρκικά ξαναγύρισαν στα στενά. Τη νύχτα, έφτασαν εκεί άλλα οχτώ ελληνικά πλοία. Απλώθηκαν σε σχήμα τόξου, καθώς γινόταν φανερό πως οι Τούρκοι θα επαναλάμβαναν την απόπειρα.
Η 2 του μήνα πέρασε ήσυχη. Ήταν η μέρα, που εκδηλώθηκε η νικηφόρα ελληνική γενική επίθεση στη Μυτιλήνη. Στις 3 κι ενώ στο Λονδίνο άρχιζαν οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες, ο στόλος των Τούρκων έκανε εντυπωσιακή εμφάνιση: Τέσσερα θωρηκτά κι άλλα εννιά πολεμικά ξεμύτισαν από τα στενά.
Αλλά και οι Έλληνες διέθεταν τέσσερα θωρηκτά. Τους περίμεναν απλωμένοι, κοντά στο ακρωτήριο της Έλλης, στο σημείο που κατά τη μυθολογία έπεσε και πνίγηκε η σύντροφος του Φρίξου, καθώς τους κουβαλούσε το χρυσόμαλλο κριάρι. Οι Τούρκοι άνοιξαν πυρ στις 9.22' το πρωί. Οι Έλληνες πλησίασαν κι απάντησαν στα πυρά, στις 9.25'. Στις 9.35', το θωρηκτό «Αβέρωφ» αποσπάστηκε από τον σχηματισμό και με συνεχές ζιγκ ζαγκ βρέθηκε στην πορεία των τουρκικών, που το έβλεπαν να πλέει καταπάνω τους με όλη την ταχύτητα των 24 κόμβων που ανέπτυσσαν τα 19.000 άλόγα των μηχανών του. Έπεσε πανικός. Οι Τούρκοι ανέκρουσαν πρύμνα κι έσπευσαν να φυλαχτούν στα στενά. Στις 10.25', η ναυμαχία της Έλλης είχε τελειώσει.
Για ένα μήνα, οι Τούρκοι δεν ξανατόλμησαν να βγουν απ' τα στενά. Στις 2 Ιανουαρίου 1913, το καταδρομικό τους «Χαμιδιέ» ξεγλίστρησε και πέρασε τον ελληνικό κλοιό. Οι Τούρκοι υπέθεσαν ότι ο Κουντουριώτης θα το κυνηγούσε κι άρα θα άφηνε αφύλαχτα τα στενά. Ο ναύαρχος, όμως, έδωσε διαταγή να μην ασχοληθεί κανείς με αυτό το σκάφος. Καθώς οι διαπραγματεύσεις καρκινοβατούσαν, ο θαλασσόλυκος καταλάβαινε πως δεν ήταν δυνατόν να μην επιχειρήσουν πάλι οι Τούρκοι να σπάσουν τον αποκλεισμό. Δε διαψεύστηκε.
Πρωί, 5 Ιανουαρίου 1913, τα τέσσερα θωρηκτά «Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα», «Τουργούτ Ρέις», «Μεσουδιέ» και «Μετζιτιέ» καθώς και οκτώ ελαφρά πολεμικά πλοία βγήκαν στο Αιγαίο. Σκοπός τους, να ενισχύσουν τον τουρκικό στρατό που νικιόταν παντού στη στεριά από τους Έλληνες, οι οποίοι συνέχιζαν μόνοι τον Α' Βαλκανικό πόλεμο.
Ο Κουντουριώτης τους άφησε να ανοιχτούν και τους περίμενε έξω από τη Λήμνο με τη ναυαρχίδα του, το θωρηκτό «Αβέρωφ», και τα επίσης θωρηκτά «Ύδρα», «Σπέτσες» και «Ψαρά», μαζί με οκτώ αντιτορπιλικά. Η ναυμαχία κράτησε ως το σούρουπο, όταν τα τουρκικά αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω τσακισμένα. Ως τις 30 Μαΐου, οπότε τέλειωσε ο πόλεμος, τουρκικό πλοίο δεν ξαναβγήκε απ' τα στενά. Ο Κουντουριώτης μετείχε και στις ελληνικές επιχειρήσεις του Β' Βαλκανικού πολέμου, στην παραλία της Θράκης. Το τέλος του χρόνου τον βρήκε τιμημένο αντιναύαρχο.
Δεν έμεινε αργός. Στα 1915, ο Ελευθέριος Βενιζέλος του ανέθεσε το υπουργείο των Ναυτικών. Το κράτησε ως το 1916, οπότε παραιτήθηκε για να μετάσχει στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη. Έγινε μέλος της τριανδρίας και ξαναπήρε το υπουργείο, μετά τις 14 Ιουνίου του 1917, όταν η Ελλάδα επανενώθηκε κι ο Βενιζέλος ξανάγινε πρωθυπουργός. Έμεινε στην κυβέρνηση ως το 1919. Στα 64 του χρόνια, παραιτήθηκε κι αποχώρησε με τον βαθμό του ναυάρχου. Πίστευε ότι ήταν ώρα να ιδιωτεύσει. Όμως, είχε ακόμα πολλά να προσφέρει.
Με τον Κωνσταντίνο παραιτημένο, στον θρόνο του βασιλείου της Ελλάδας ήταν ο γιος του Αλέξανδρος. Μια μαϊμού τον δάγκωσε. Πέθανε, στις 12 Οκτωβρίου 1920, ενώ η Ελλάδα βρισκόταν στη δίνη του προεκλογικού αγώνα.
Ο Παύλος Κουντουριώτης κλήθηκε να αναλάβει αντιβασιλιάς ώσπου να ξεκαθαριστεί το τοπίο. Οι εκλογές έγιναν την 1η Νοεμβρίου 1920 κι οδήγησαν το κόμμα των Φιλελευθέρων στη συντριβή. Ο Βενιζέλος, που πριν από δυο μήνες έφερνε «την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», ούτε καν βουλευτής δε βγήκε. Ο Κουντουριώτης παραιτήθηκε από αντιβασιλιάς, ενώ στον θρόνο επανήλθε ο Κωνσταντίνος.
Με βαθιά οδύνη, ο ναύαρχος παρακολούθησε τα γεγονότα που ακολούθησαν ως τη μικρασιατική καταστροφή και το κίνημα Πλαστήρα - Γονατά. Ο Κωνσταντίνος εκδιώχθηκε γι' άλλη μια φορά, τον Σεπτέμβριο του 1922. Τον Δεκέμβριο του 1923, τον ακολούθησε κι ο γιος του Γεώργιος Β'. Στα 68 του χρόνια, ο Παύλος Κουντουριώτης κλήθηκε να αναλάβει αντιβασιλιάς για δεύτερη φορά.
Λίγους μήνες αργότερα, με μοχλό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, η Ελλάδα ανακηρύχθηκε δημοκρατία. Ο Κουντουριώτης μετονομάστηκε σε προσωρινό πρόεδρο και παρακλήθηκε να μείνει στο πόστο αυτό, ώσπου να γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη τακτικού προέδρου. Ήταν άνοιξη του 1924. Τον Μάρτιο του 1926, οι εκλογές δεν είχαν γίνει ακόμα. Κι ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε επιβάλει μια περίεργη δικτατορία. Ο ναύαρχος παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τις μεθοδεύσεις. Τον Αύγουστο, ο Πάγκαλος είχε ανατραπεί κι ο Παύλος Κουντουριώτης ξαναγινόταν προσωρινός πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Επιτέλους, οι εκλογές για την ανάδειξη κανονικού προέδρου έγιναν τον Μάιο του 1929. Ο Κουντουριώτης ήταν τότε 74 χρόνων. Εκλέχτηκε πανηγυρικά κι έμεινε στο πόστο του ως τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, οπότε παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Πέθανε έξι χρόνια αργότερα, στα 1935, σε ηλικία 80 χρόνων. - ΠΗΓΗ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Σαν σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 1940, το υποβρύχιο "ΠΡΩΤΕΥΣ" με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Μ. Χατζηκωνσταντή αφού πρώτα βυθίζει το ατμόπλοιο "SARDEGNA" εμβολίζεται από το ιταλικό τορπιλοβόλο "ANTARES". Το υποβρύχιο "ΠΡΩΤΕΥΣ" βυθίζεται αύτανδρο και αποτελεί την πρώτη απώλεια του Πολεμικού Ναυτικού στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ιστορικό
Κατά την έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου, το Ελληνικό Π.Ν. διέθετε 6 παλαιά υποβρύχια Γαλλικής κατασκευής που είχαν αγορασθεί από τις κυβερνήσεις Παγκάλου και Μιχαλακόπουλου στη δεκαετία 1920-1930. Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος, το υποβρύχιο "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" (Υ-2) με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ιατρίδη μαζί με το υποβρύχιο "ΝΗΡΕΥΣ" (Υ-6) με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ρώτα, απέπλευσαν από τη Σαλαμίνα με προορισμό τον Ναύσταθμο Πάτρας. Εκεί τέθηκαν στις διαταγές του διοικητή της Ναυτικής Αμυντικής Περιοχής 1, Αντιναύαρχο Οικονόμου.
Οι διαταγές των υποβρυχίων ήταν ο έλεγχος της εισόδου του Πατραϊκού κόλπου και ο εντοπισμός και απόκρουση πιθανής ιταλικής αποβατικής ενέργειας. Το Υ/Β "ΝΗΡΕΥΣ" λόγω συνεχών βλαβών δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί και έτσι αντικαταστήθηκε από το Υ/Β "ΠΡΩΤΕΥΣ" (Υ-3) με κυβερνήτη των Πλωτάρχη Χατζηκωνταντή. Τα δύο υποβρύχια επανάπλευσαν στο Ναύσταθμο Πατρών την 6η Νοεμβρίου 1940. Μέχρι τις 24 Νοεμβρίου 1940, διεξήχθησαν 7 περιπολίες στην περιοχή. Ωστόσο, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι Ιταλοί δεν επιχειρούσαν πλόες από Ιταλία προς Ελλάδα σε αυτό το γεωγραφικό ύψος αλλά βορειότερα προς τις Δαλματικές ακτές με προορισμό την Αλβανία (Δυρράχιο). Έτσι τροποποιήθηκαν οι ζώνες περιπολίας ώστε να καλύψουν οι περιοχές αυτές.
Στις 20 Δεκεμβρίου, το "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" έφτασε στην νέα περιοχή περιπολίας και στις 22 Δεκεμβρίου εντόπισε ιταλικό πετρελαιοκίνητο σκάφος το οποίο και εβύθισε αφού αιχμαλώτισε το πλήρωμα και κατέσχεσε πολύτιμα έγγραφα. Τα έγγραφα αυτά ανέφεραν σημαντική ναυτική κίνηση προς το λιμάνι του Αυλώνα (Αλβανία). Στις 22 και 23 Δεκεμβρίου εντοπίστηκαν, πράγματι, φορτηγά πλοία στα οποία δεν εκδηλώθηκε επίθεση ενώ στις 24 Δεκεμβρίου, εντοπίστηκε νηοπομπή αποτελούμενη από 12 φορτηγά και 6 αντιτορπιλικά. Το Υ/Β "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" επιτέθηκε στη νηοπομπή και στη συνέχεια κατόρθωσε να ξεφύγει την καταδίωξη. Αντίστοιχες επιτυχίες είχε και το Υ/Β "ΚΑΤΣΩΝΗΣ" (Υ-1) με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Σπανίδη.
Το υποβρύχιο "ΠΡΩΤΕΥΣ" απέπλευσε από τον Ναύσταθμο το χιονισμένο απόγευμα της 26ης Δεκεμβρίου 1940, για την τέταρτη και τελευταία του περιπολία. Είχε οριστεί να περιπολεί στο στενό Οτράντο ως τις 8 Ιανουαρίου 1941, οπότε και θα επανέπλεε.
Στις 10:00 της 29ης Δεκεμβρίου 1940, το ελληνικό ατμόπλοιο "ΙΩΝΙΑ" υπέκλεψε σήμα S.O.S. ακολουθούμενο από σήμα κινδύνου S.S.S. (σήμα που υποδεικνύει επίθεση από υποβρύχιο). Και τα δύο σήματα προέρχοντο από το Ιταλικό ατμόπλοιο SS "SARDEGNA" που ευρίσκετο στην είσοδο του κόλπου του Αυλώνα. Όλοι πανηγύρισαν για την επιτυχία του Υ/Β "ΠΡΩΤΕΥΣ" που δρούσε σε αυτήν την περιοχή. Έκτοτε όμως το Υ/Β "ΠΡΩΤΕΥΣ" δεν έδωσε σημεία ζωής.
Το μυστήριο λύθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1941, στις 09:25, όταν το ιταλικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι το ιταλικό τορπιλοβόλο Τ/Β "ANTARES"που συνόδευε νηοπομπή είχε βυθίσει εχθρικό υποβρύχιο από το οποίο δεν υπήρξαν επιζώντες. Μετά τον πόλεμο έγινε γνωστό ότι το Υ/Β "ΠΡΩΤΕΥΣ" είχε επιτεθεί σε νηοπομπή που κατευθυνόταν στον Αυλώνα. Οι τορπίλες του χτύπησαν το SS "SARDEGNA" (φορτηγό ατμόπλοιο, 11.452 τόννοι), που βυθίστηκε. Όμως λόγω ανυπαρξίας δεξαμενής διακένων και δεξαμενής εσωτερικού εξαερισμού των τορπιλοσωλήνων, η παρουσία και η θέση του υποβρυχίου εντοπίστηκαν από το ίχνος των τορπιλών. Στη συνέχεια δέχτηκε επίθεση από το T/B "ANTARES" που έριξε εναντίον του Υ/Β "ΠΡΩΤΕΥΣ" 11 βόμβες βυθού. Το Υ/Β"ΠΡΩΤΕΥΣ" προσπάθησε να αναδυθεί και εμβόλισε το T/B "ANTARES" προτού χαθεί για πάντα..
Στην επιφάνεια δεν φάνηκαν παρά μόνο φυσαλίδες, λάδια και κάποια συντρίμμια. Το Υ/Β "ΠΡΩΤΕYΣ" είχε χαθεί αύτανδρο στον υγρό τάφο του. Ήταν το πρώτο Ελληνικό υποβρύχιο που απωλέσθηκε και η απώλειά του λύπησε βαθύτατα όλο το Ναυτικό και ιδιαίτερα το προσωπικό των υπολοίπων Υ/Β, αλλά ταυτόχρονα γιγάντωσε ακόμα περισσότερο τις ψυχές τους.
Πλήρωμα κατά την απώλεια
Κατά την ημέρα της απώλειας του, το υποβρύχιο "ΠΡΩΤΕΥΣ" διέθετε 48 άτομα πλήρωμα. Οι ένδοξοι ναυτικοί του ήταν:
ΠΧΗΣ Χατζηκωνσταντής Μιχαήλ, Κυβερνήτης
ΥΠΧΟΣ Μαριδάκης Γεώργιος,
ΥΠΧΟΣ Κονίδης Θεόδωρος
ΥΠΧΟΣ Τουρνάς Ανδρέας
ΑΚΣΤΗΣ-ΜΗΧ Νικολαράκος Κυριάκος
ΑΚΣΤΗΣ-ΜΗΧ Τηλέμαχος Διονύσιος
ΚΣΤΗΣ-ΗΛΕΚ Καφετζής Αντώνιος
ΚΣΤΗΣ-ΜΗΧ Κυριαζής Ιωάννης
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΗΣ Τσάτσας Θρασύβουλος
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Ντόντος Αθανάσιος
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΜΗΧ. Γεωργίου Βασίλειος
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΜΗΧ Τούλης Αχιλλεύς
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΜΗΧ Σανούδος Θεόδωρος
ΥΠΚΣΤΗΣ Α' ΠΥΡΟΒΟΛΗΤΗΣ Γιαννέλης Δημήτριος
ΥΠΚΣΤΗΣ Β' ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Αναστασόπουλος Αναστάσιος
ΥΠΚΣΤΗΣ Β' ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Τσαλίκης Γεώργιος
ΥΠΚΣΤΗΣ Β' ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Σκλάβος Παναγιώτης
ΥΠΚΣΤΗΣ Β' ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Κατσουράνης Ηλίας
ΔΙΟΠΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Ανθής Ναπολέων
ΔΙΟΠΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Άννινος Διονύσιος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Αρμένης Νικόλαος
ΝΤΗΣ ΠΡΟΤ. ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Βλάχος Σπυρίδωνας
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Βουτσινάς Παντελής
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΕΣΧΑΡΕΥΣ Γιαλυψός Σπυρίδων
ΔΙΟΠΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Γιατράκος Σταμάτιος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΠΥΡΟΒΟΛΗΤΗΣ Δελής Χαράλαμπος
ΔΙΟΠΟΣ ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ Δημητρακόπουλος Κωνσταντίνος
ΔΙΟΠΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ζαφείρης Χρήστος
ΔΙΟΠΟΣ ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Θεοδώσης Παναγιώτης
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΗΣ Κάψος Γεώργιος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Λεβαντής Εμμανουήλ
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Λιάτσης Γεώργιος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Μηνάς Παναγιώτης
ΝΤΗΣ ΠΡΟΤ. ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Μοριανός Γεώργιος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ Μουσούλης Σταύρος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ Ορφανός Δημήτριος
ΔΙΟΠΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ Πανταλέων Ζαχαρίας
ΔΙΟΠΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Παπαπαναγής Μιχαήλ
ΔΙΟΠΟΣ ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ Παράσχης Παναγιώτης
ΔΙΟΠΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Περδικούρης Ελευθέριος
ΔΙΟΠΟΣ ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Σκαράκης Απόστολος
ΝΤΗΣ ΕΘΕΛ. ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Τηλέμαχος Γεώργιος
ΔΙΟΠΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Τούσας Αριστείδης
ΔΙΟΠΟΣ ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Φουρίκης Παναγιώτης
ΝΤΗΣ ΠΡΟΤ. ΤΟΡΠΙΛΛΗΤΗΣ Χατζηδημητρίου Πέτρος
ΔΙΟΠΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ Χελιώτης Κωνσταντίνος
ΝΤΗΣ ΠΡΟΤ. ΝΟΣΟΚΟΜΟΣ Χρυσανθόπουλος Γεώργιος
ΔΙΟΠΟΣ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΗΣ Ψυλλάς Πέτρος
Τιμές
Όλοι οι ανωτέρω προήχθησαν στον επόμενο βαθμό με το Βασιλικό Διάταγμα της 19ης Νοεμβρίου 1941 (ΦΕΚ 11γ/19-1-1941) και τους απονεμήθηκαν οι ακόλουθες ηθικές αμοιβές:
-Στον Κυβερνήτη ΠΧΗ Χατζηκωνσταντή Μιχαήλ απονεμήθηκε το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας
-Στους ΥΠΧΟ Μαριδάκη Γεώργιο, ΥΠΧΟ Κονίδη Θεόδωρο, ΥΠΧΟ Τουρνά Ανδρέα, ΑΚΣΤΗ-ΜΗΧ Νικολαράκο Κυριάκο και ΑΚΣΤΗ-ΜΗΧ Τηλέμαχο Διονύσιο, απονεμήθηκε ο Πολεμικός Σταυρός Β' Τάξεως
-Στους λοιπούς άνδρες, απονεμήθηκε ο Πολεμικός Σταυρός Γ' Τάξεως.
Χαρακτηριστικά υποβρυχίου
ΕΚΤΟΠΙΣΜΑ: 700 / 930 τόννοι
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 225 x 18,8 x 13,7 μ.
ΟΠΛΙΣΜΟΣ :
1 πυροβόλο των 4 ιντσών
1 αντιαεροπορικό πολυβόλο 3 ιντσών
6 τορπιλοσωλήνες των 21 ιντσών πλώρης
2 τορπιλοσωλήνες των 21 ιντσών πρύμνης
Αποθήκευση : 8 τορπίλες , 150 βλήματα των 4 ιντσών
ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ:
Μηχανές diesel: 2 ομάδες από δίχρονες SULZER
Μέγιστη ισχύς μηχανών Diesel: 1420 B.H.P. για 14 κόμβους
Σε βύθιση: 1200 B.H.P. για 9,5 κόμβους.
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ:
Στην επιφάνεια: κανονική 1.500 μίλια , μέγιστη 4.000 μίλια (στους 10 κόμβους για τα δύο)
Σε βύθιση: 100 μίλια στους 5 κόμβους.
ΠΛΗΡΩΜΑ : 41
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: 24 Οκτωβρίου 1927 από "AT. and CH. DE LA NOIRE", Νantes, Γαλλίας
ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΟΣ: 40 fathoms ~ 80 μέτρα
ΚΟΣΤΟΣ: 119.000 Γαλλικά Φράγκα - ΠΗΓΗ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Το Πολεμικό Ναυτικό στο πλαίσιο της κοινωνικής του προσφοράς διέθεσε, την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου και τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου, Χριστουγεννιάτικα δώρα σε παιδιά που φιλοξενούνται στην «Κιβωτό του Κόσμου» και στην «Ανοιχτή Αγκαλιά» αντίστοιχα.
Επιπλέον, η Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού μετέφερε το μήνυμα των Χριστουγέννων παιανίζοντας γνωστές Χριστουγεννιάτικες μελωδίες και τραγουδώντας μαζί με τα παιδιά.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
